امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام به هنگام تلاوت آیه 6 سوره انفطار (ای انسان چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است) فرمود:
پس سستى دل را با استقامت درمان کن، و خواب زدگى چشمانت را با بیدارى از میان بردار، و اطاعت خدا را بپذیر، و با یاد خدا انس گیر، و یاد آر که تو از خدا روى گردانى و در همان لحظه او روى به تو دارد، و تو را به عفو خویش مى‏‌خواند، و با کرم خویش مى‏‌پوشاند در حالى که تو از خدا بریده به غیر او توجّه دارى پس چه نیرومند و بزرگوار است خدا و چه ناتوان و بى مقدارى تو، که بر عصیان او جرأت دارى، در حالى که تو را در پرتو نعمت خود قرار داده، و در سایه رحمت او آرمیده‌‏اى، نه بخشش خود را از تو گرفته،و نه پرده اسرار تو را دریده است.

متن حدیث:

قاله عند تلاوته: " یا ایها الانسان ما غرک بربک الکریم" : ...فتداو منْ داء الْفتْرة فی قلْبک بعزیمةٍ، ومنْ کرىالْغفْلة فی ناظرک بیقظةٍ، وکُنْ لله مُطیعاً، وبذکْره آنساً، وتمثّلْفی حال تولّیکعنْهُ إقْبالهُ علیْک، یدْعُوک إلى عفْوه، ویتغمّدُکبفضْله، وأنْت مُتولٍّ عنْهُ إلى غیْره.
فتعالى منْ قویٍّ ما أکْرمهُ! وتواضعْت منْ ضعیفٍ ما أجْرأک على معْصیته! وأنْت فی کنف ستْره مُقیمٌ، وفی سعة فضْله متقلّبٌ، فلمْ یمْنعْک فضْلهُ، ولمْ یهْتکْ عنْک ستْرهُ...

شعبان شد و پیک عشق از راه آمد

عطر نفس بقیه الله آمد

با جلوه سجاد و ابوالفضل و حسین

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد

***********************

شاهی به دوصد عزت اجلال آید

با شوکت و فر و جاه اقبال آید

امروز حسین آید و فردا عباس

خورشید زپیش و مه ز دنبال آید

سلام میلاد حضرت ولی عصر (عج) را به همه دوستداران و مریدان آن حضرت تبریک می گویم.

زیباست که در میلاد حضرت حجت به آذین بندی کوچه محله و محیط زندگی خود بپردازیم ولی زیبا تر آن است که وجودمان را نیز مثل اطرافمان شستشو دهیم و با ذهنی پاک به استقبال حضرت حجت برویم، امام وقتمان حضور دارد ولی ظهور ندارد پس سعی کنیم تا می توانیم خود را آماده کنیم تا حضور حضرت حجت به ظهور بپیوند، در تمامی ایام در دل و ذهنمان به یاد حضرت ولی عصر باشیم و رفتار و اعمالمان را آنگونه که شایسته اشرف مخلوقات است پیرایش کنیم و به دور از هرگونه زشتی و ناپاکی حرکت کنیم تا بتوانیم زمانی که ظهور مهدی موعود محقق شد سرمان را بالا بگیریم نه تازه به فکر تغییر خود بیفتیم.

از خودمان شروع کنیم تا جامعه مان ساخته شود و لیاقت ظهور دوازدهمین حجت خدا بر روی زمین را داشته باشد.

امام جعفر صادق علیه‌السلام فرمودند: زمانی که بنده خدا مشغول نماز می‌شود امّا نماز را سبک می شمرد و اهمیت به آن نمی‌دهد و توجّه به خدا ندارد بلکه توجه او به غیر خداست خداوند به ملائکه خود خطاب می کند: آیا نظر نمی‌کنید به بنده من، گویا او گمان می‌کند حوائج او به دست غیر من برآورده می‌شود، آیا نمی‌داند حوائجش را من برآورده می‌کنم؟

متن حدیث:

قال الصادق علیه‌السلام: اذ قام العبد فی الصلاة فخفف صلاته قال الله تبارک و تعالی لملائکته: اما ترون الی عبدی کانه یری ان قضاء حوائجه بید غیری أ ما یعلم ان قضاء حوائجه بیدی.

امام رضا علیه‌السلام فرمودند: به خداوند خوشبین باش، زیرا هر که به خدا خوشبین باشد، خدا با گمانِ خوشِ او همراه است و هر که به رزق و روزی اندک خشنود باشد، خداوند به کردار اندک او خشنود باشد و هر که به اندک از روزی حلال خشنود باشد، بارش سبک و خانواده‌اش در نعمت باشد و خداوند او را به درد دنیا و دوایش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دارالسّلامِ بهشت رساند.

متن حدیث:

أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللّهِ، فَإِنَّ مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللّهِ کانَ عِنْدَ ظَنِّهِ وَ مَنْ رَضِی بِالْقَلیلِ مِنَ الرِّزْقِ قُبِلَ مِنْهُ الْیَسیرُ مِنَ الْعَمَلِ. وَ مَنْ رَضِی بِالْیَسیرِ مِنَ الْحَلالِ خَفَّتْ مَؤُونَتُهُ وَ نُعِّمَ أَهْلُهُ وَ بَصَّرَهُ اللّهُ دارَ الدُّنْیا وَ دَواءَها وَ أَخْرَجَهُ مِنْها سالِمًا إِلی دارِالسَّلامِ.

میلاد امام علی (ع) آغازگر اشاعه عدالت

و مردانگی و معرف والاترین الگوی شهامت و دیانت

بر عاشقانش مبارک باد

 (‌ به امام گفتند که مردم به دنیا دل بسته‏‌اند، معاویه با هدایا و پول‏ هاى فراوان آنها را جذب مى‌‏کند شما هم از اموال عمومى به اشراف عرب و بزرگان قریش ببخش و از تقسیم مساوى بیت‌المال دست بردار تا به تو گرایش پیدا کنند)
امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام فرمودند: آیا به من دستور مى‌دهید براى پیروزى خود، از جور و ستم درباره امت اسلامى که بر آنها ولایت دارم استفاده کنم؟
به خدا سوگند! تا عمر دارم، و شب و روز برقرار است، و ستارگان از پى هم طلوع و غروب مى‌کنند، هرگز چنین کارى نخواهم کرد!
اگر این اموال از خودم بود به گونه اى مساوى در میان مردم تقسیم مى‌کردم تا چه رسد که جزو اموال خداست.
آگاه باشید! بخشیدن مال به آنها که استحقاق ندارند، زیاده روى و اسراف است، ممکن است در دنیا ارزش دهنده آن را بالا برد اما در آخرت پست خواهد کرد، در میان مردم ممکن است گرامیش بدارند اما در پیشگاه خدا خوار و ذلیل است.
هیچ کس مالش در راهى که خدا اجازه نفرمود مصرف نکرد و به غیر اهل آن نپرداخت جز آنکه خدا او را از سپاس آنان محروم فرمود، و دوستى آنها را متوجه دیگرى ساخت.
پس اگر روزى بلغزد و محتاج کمک آنان گردد، بدترین رفیق و سرزنش کننده ترین دوست خواهند بود.

متن حدیث: