ای اهل حرم میر علمدار نیامد

سقای حرم سید و سالار نیامد

علمدار نیامد علمدار نیامد

ای هم‌سفـران مـاه بنـی هاشمیان کو؟

آرام دل و دیده و آرامش جان کو؟

ادامه مطلب...

امشب شهادت نامه ی عشاق امضا می شود

فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا می شود

امشب کنار یکدگر، بنشسته آل مصطفی       

فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا می شود

ادامه مطلب...

جان بر لبم ز عمر به پایان رسیده ات

آخر دل عموی تو را پاره پاره کرد

آوای ناله های بریده بریده ات

در بین این غبار به سوی تو آمدم

از روی رد خون به صحرا چکیده ات

خون گریه می کنند چرا نعل اسبها

ادامه مطلب...

من زاده علی مرتضایم
من شاهباز ملک لافتایم
فخر و شرف همین بس از برایم
که خادمم به درگه حسینی
والله ان قطعتموا یمینی
خدمتگزار زاده بتولم
من باغبان گلشن رسولم
ز افسردگیِّ گلشنش ملولم
دارم دلِ شکسته و غمینی
والله ان قطعتموا یمینی
 سقّای تشنگانِ بی‌پناهم
دشمن اگر چه گشته خار راهم
من یک‌تنه حریف این سپاهم
انیّ اُحامی ابداً عن دینی
والله ان قطعتموا یمینی
استاده‌ام در بحر آب لغزان
پایم بر آب و قلب من فروزان
در آب و آتشم چو شمع سوزان
سوزم ز خاطرات آتشینی
والله ان قطعتموا یمینی
 یارب مدد کن تا فرس برانم
این آب را در خیمه‌گه رسانم
دیگر چه غم که بعد از این بمانم
جانم فدای عشق نازنینی
والله ان قطعتموا یمینی
 تنها میان تیر دشمنانم
ای کاش نیزه‌ها خورد به جانم
در پیش کودکان خجل نمانم
ای تیر اگر بر مشک من نشینی
والله ان قطعتموا یمینی
 سقای تشنگان کربلایم
گر چه شده بریده دستهایم
با مرکبم کنار خیمه آیم
تا حال زارم یا اخا ببینی
والله ان قطعتموا یمینی
 در خاک و خون دلم از این غمین است
که تشنه پادشاه عالمین است
دستم جدا فتاده بر زمین است
در فرق من عمود آهنینی
والله ان قطعتموا یمینی

شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین

روی دل با کاروان کربلا دارد حسین 

از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست

مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین

می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم

بیش ازین ها حرمت کوی منا دارد حسین

ادامه مطلب...

این چشمها برای که تبخیر می شود                     

این حلقه ها برای که زنجیر می شود

پیراهن محرم من را بیاورید                                   

دارد زمان هیئت من دیر می شود

با روضه حسین نفس تازه می کنم                        

وقتی هوای شهر نفس گیر می شود

می آیم از کدورت و اشک عزای تو                         

سرچشمه طهارت تصویر می شود

من دستمال گریه ی خود را نشسته ام           

چون آب هم به نام تو تطهیر می شود

اشک تو تا همیشه جوان می چکد حسین              

چشم من است اینکه چنین پیر می شود

من تازه تشنه می شوم و گریه می کنم                    

وقتی ز گریه چشم همه سیر می شود

 ایمان به دست معجزه غم بیاورید                            

پیغمبری که باعث تکفیر می شود

این قطره نیست آیینه توست یا علی                       

در اشک ما حسین تو تکثیر می شود

            شعر از : رضا جعفری