امام محمد باقر علیه‏ السلام فرمودند :

رسول خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم سه روز مانده از ماه شعبان، به بلال دستور مى‏‌داد در میان مردم جار بزند. پس مردم را جمع مى‏‌کرد و بر منبر مى‏‌رفت و حمد و ثناى خدا مى‏‌گفت و مى‏‌فرمود: اى مردم ! همانا این ماه به شما روى آورده و آن سروَر همه ماه‌هاست.
در آن شبى وجود دارد که از هزار ماه بهتر است. در این ماه درهاى دوزخ بسته و درهاى بهشت گشوده شود. هر که این ماه را دریابد و آمرزیده نشود خداوند او را (از رحمت خود) دور گرداند.


متن حدیث:

الإمامُ الباقرُ علیه‌‏السلام :
قالَ رسولُ ‏اللّه صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم لَمّا حَضَرَ شَهرُ رَمَضانَ و ذلکَ لثَلاثٍ بَقِینَ مِن شَعبانَ قالَ لبِلالٍ : نادِ فی الناسِ، فَجُمِعَ الناسُ ثُمّ صَعِدَ المِنبَرَ فَحَمِدَ اللّه‏َ و أثنى علَیهِ ثُمّ قالَ: أیُّها الناسُ ، إنَّ هذا الشَّهرَ قد حَضَرَکُم و هُو سَیِّدُ الشُّهُورِ، فیهِ لیلةٌ خَیرٌ مِن ألفِ شَهرٍ، تُغلَقُ فیهِ أبوابُ النِّیرانِ وتُفتَحُ فیهِ أبوابُ الجِنانِ، فَمَن أدرَکَهُ فلَم یُغفَرْ لُهُ فَأبعَدَهُ اللّه‏ُ .

امام باقر علیه‏السلام فرمودند: خداوند دوست دارد کسى را که با مردم مزاح و شوخى کند ، اما سخن زشت به زبان نیاورد و نیز کسى را که اندیشه‏اى یکتاپرست داشته باشد و کسى را که آراسته به صبر باشد و کسى را که به نماز خواندن افتخار کند.


متن حدیث:

الإمامُ الباقرُ علیه‏السلام : إنّ اللّه‏َ یُحِبُّ المُداعِبَ فی الجَماعةِ بلا رَفَثٍ، المتوحِّدَ بالفِکْرَةِ ، المُتَحَلّیَ بالصّبرِ ، المُتَباهیَ بالصَّلاةِ .

امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:

حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه اى و هیچ بَلا دیده اى به خدا روى نمى آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمى کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى سازد، مگر این که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى کند و گناهش را مى بخشد و عمرش را طولانى و روزى اش را گسترده مى سازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید!


متن حدیث:

اِنّ الحُسَینَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَکروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه  عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه  عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه  کُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِى الاَبصار؛

امام زمان علیه السلام فرمودند: هدف و قصد خویش را نسبت به محبّت و دوستی ما - اهل بیت عصمت و طهارت - بر مبنای عمل به سنّت و اجراء احکام الهی قرار دهید، پس همانا که موعظه‌ها و سفارشات لازم را نموده‌ام؛ و خداوند متعال نسبت به همه ما و شما گواه می‌باشد.



متن حدیث:

قالَ الإمام المهدی، صاحب العصر و الزّمان (علیه السلام و عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) (علیه السلام) : وَاجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إلَیْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَی السُّنَّةِ الْواضِحَةِ، فَقَدْ نَصَحْتُ لَکُمْ، وَ اللّهُ شاهِدٌ عَلَیَّ وَ عَلَیْکُمْ.

امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند:

مردم! شما را به یادآورى مرگ، سفارش مى کنم، از مرگ کمتر غفلت کنید، چگونه مرگ را فراموش مى کنید در حالى که او شما را فراموش نمى کند؟
و چگونه طمع مى ورزید که به شما مهلت نمى دهد؟

مرگ گذشتگان براى عبرت شما کافى است، آنها را به گورشان حمل کردند، بى آن که بر مرکبى سوار باشند، آنان را در قبر فرود آوردند بى آن که خود فرود آیند، چنان از یاد رفتند گویا از آبادکنندگان دنیا نبودند و آخرت همواره خانه اشان بود، آن چه را وطن خود مى دانستند از آن رمیدند، و از آنجا که مى رمیدند، آرام گرفتند، و چیزهایى که با آنها مشغول بودند جدا شدند، و آنجا را که سرانجامشان بود ضایع کردند.

اکنون نه قدرت دارند از اعمال زشت خود دورى کنند، و نه مى توانند عمل نیکى بر نیکى هاى خود بیفزایند، به دنیایى انس گرفتند که مغرورشان کرد، چون به آن اطمینان داشتند سرانجام مغلوبشان نمود.


متن حدیث:

وَاءُوصِیکُمْ بِذِکْرِ الْمَوْتِ وَإِقْلاَ لِ الْغَفْلَةِ عَنْهُ. وَکَیْفَ غَفْلَتُکُمْ عَمَّا لَیْسَ یُغْفِلُکُمْ، وَطَمَعُکُمْ فِیمَنْ لَیْسَ یُمْهِلُکُمْ! فَکَفَى وَاعِظا بِمَوْتَى عَایَنْتُمُوهُمْ، حُمِلُوا إِلَى قُبُورِهِمْ غَیْرَ رَاکِبِینَ، وَاءُنْزِلُوا فِیها غَیْرَ نَازِلِینَ، فَکَاءَنَّهُمْ لَمْ یَکُونُوا لِلدُّنْیَا عُمَّارا، وَکَاءَنَّ الاَّْخِرَةَ لَمْ تَزَلْ لَهُمْ دَارا.
اءَوْحَشُوا مَا کَانُوا یُوطِنُونَ، وَاءَوْطَنُوا مَا کَانُوا یُوحِشُونَ، وَاشْتَغَلُوا بِمَا فَارَقُوا، وَاءَضَاعُوا مَا إِلَیْهِ انْتَقَلُوا. لاَ عَنْ قَبِیحٍ یَسْتَطِیعُونَ انْتِقَالا، وَلاَ فِی حَسَنٍ یَسْتَطِیعُونَ ازْدِیَادا. اءَنِسُوا بِالدُّنْیَا فَغَرَّتْهُمْ، وَوَثِقُوا بِهَا فَصَرَعَتْهُمْ.

حضرت زین‌العابدین امام سجاد علیه السلام فرمودند: برای قائم ما دو غیبت است که یکی از آنها طولانی تر از دیگری است. اما اولی شش سال و شش ماه و شش روز طول می‌کشد و اما دومی به قدری طول می‌کشد که بیشتر کسانی که به غیبت او ایمان داشتند از اعتقاد خود بر می­‌گردند.
فقط کسانی بر اعتقاد خود استوار می­‌مانند که یقین محکم و شناخت صحیح داشته باشند و سخنان ما بر آنها گران نباشد و تسلیم ما اهل بیت باشند.


متن حدیث:

اِنَّ لِلْقائِمِ مِنّا غَیْبَتَیْنِ: اِحداهُما اَطولُ مِنَ الاُخری. اَمّا الاُولی فَسِتَّة اَیّامٍ وَ سِتَّةَ اَشْهُر وَ سِتَّ سَنَواتٍ وَ اَمّا الْاُخْری فَیَطُولُ اَمَدُها حَتّی یَخْرَجَ مِنْ هذَا الْامْرِ اَکْثَرُ مَنْ یَقُولُ بِهِ، فَلا یَثْبُتُ عَلَیْهِ الاّ مَنْ قَوِیَ یَقِینُهُ وَ صَحَّتْ مَعْرِفَتُهُ وَ لَمْ یَجِدْ فی نَفْسِهِ حَرَجاً مِمّا قَضَیْنا وَ سَلَّمَ لَنا اَهْلَ البَیْتِ

امیرالمومنین امام على علیه‏ السلام فرمودند :

هرگاه آواز دهنده‌‏اى از آسمان آواز داد که «همانا حق در میان خاندان محمّد است»، در آن هنگام نام مهدى(ع) بر سر زبان‌‏هاى مردم مى‏‌افتد و از جام محبّت او مى‌‏نوشند و جز نام او بر زبان ندارند .