منزل به منزل با حسین بن علی (ع)(10)

هدف بررسی منازل و سیر حرکت حضرت سیدالشهدا (ع) از مکه تا کربلا،حوادث و اتفاقاتی که امام در مسیر با آن رو به رو شدند و کسانی که در طی مسیر به کاروان عشق ملحق شدند می باشد. این بخش بر اساس کتاب یاران شیدای حسین ابن علی علیهما السلام با قلم استاد مرتضی آقا تهرانی تهیه و تنظیم شده است.

«منزل دهم -خزیمیة»

محلی است که به « خزیمیة بن خازم» نسبت داده شده، در حالی که حاجیان شهر کوفه از این محل عبور می کرده اند. امام و یاران یک روز و یک شب در این محل اقامت کردند. بنابراین، امام روز و شب شنبه،نوزدهم ذی حجه الحرام را در این محل گذراندند. هنگام صبح حضرت زینب(س) به خدمت امام آمد و عرضه داشت: « ای برادر، از هاتفی بشنیدم که اینگونه می سرود:
الا یا عین فاحتفلی بجهدی
و من یبکی علی الشهداء بعدی
علی قوم تسوقهم المنایا
بمقدار الی انجاز وعدی
آگاه باشید، ای چشم ها! با تمام تلاش خود پر شوید، پس کیست بر شهدا بعد از این زمان بگرید؟ شهدا آن گروهی هستند که به سوی مرگ در حال رفتن اند، به اندازه ای که به وعده ام وفا کرده باشم بیش نیست».
امام در پاسخ فرمودند:« یا اختاه، کل الذی قضی فهو کائن 1-  ای خواهرم، هرچه قضای الهی باشد، همان به انجام می رسد.

نقل از : فرهنگ نیوز

منزل به منزل با حسین بن علی (ع)(9)

هدف بررسی منازل و سیر حرکت حضرت سیدالشهدا (ع) از مکه تا کربلا،حوادث و اتفاقاتی که امام در مسیر با آن رو به رو شدند و کسانی که در طی مسیر به کاروان عشق ملحق شدند می باشد. این بخش بر اساس کتاب یاران شیدای حسین ابن علی علیهما السلام با قلم استاد مرتضی آقا تهرانی تهیه و تنظیم شده است.

«منزل نهم -اجفر»

پنج شنبه هفدهم ذی حجه کاروان حسین(ع) در «اجفُر» بار به زمین نهاد. در قاموس آمده اینجا مکانی بین «فید» و «خزیمیه» است.(1) در این محل آب به سوی محل سکونت عرب در جریان بود. درباره ملاقات امام با « عبدالله بن مطیع عدوی» در تاریخ اختلاف است.

در لسان المورخین آورده اند اینجا بین «عبدالله بن ابی مطیع» و حضرت اباعبدالله الحسین(ع) دیداری بود ولی پیش از این آمد که در راه مکه و مدینه یا نزدیک به مکه ملاقاتی صورت گرفته است. طبری و محدث قمی در «نفس المهموم» محل ملاقات را اینجا دانسته اند. شاید هم «عبدالله بن مطیع» غیر از «عبدالله بن ابی مطیع» باشد. (2) «عبدالله» چون در این محل امام را زیارت کرد و از سفر امام به عراق اطلاع یافت حضرت را به خدا و حرمت اسلام قسم داد که از این سفر صرف نظر کند. هنوز از امام پاسخی نگرفته بود که بار دیگر امام را حرمت قریش و عرب قسم داد که از این سفر دست بر دارد. سپس دلیل اصرار خود را این گونه بیان داشت: « اگر از بنی امیه آن چه در دست دارند، طلب کنی به خدا سوگند تو را می کشند و اگر چنین شد بعد از شما هیچ کس حرمتی نخواهد داشت.» امام درخواست او را نادیده گرفت و به حرکت خود ادامه داد. (3)
تامل در این گفت و گو آشکار می سازد که دیدگاه امام فراتر از این گونه افراد بوده است.
------------------------------------------------------------
1-  الامام حسین و اصحابه، ج1، ص 163
2-   الامام حسین و اصحابه ف ج1،ص 163
3-  الارشاد، ج 2، ص 72. تاریخ الامم و الملوک، ج 5،ص 395.نفس المهموم، ص 178

نقل از : فرهنگ نیوز

شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین

روی دل با کاروان کربلا دارد حسین 

از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست

مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین

می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم

بیش ازین ها حرمت کوی منا دارد حسین

ادامه مطلب...

این چشمها برای که تبخیر می شود                     

این حلقه ها برای که زنجیر می شود

پیراهن محرم من را بیاورید                                   

دارد زمان هیئت من دیر می شود

با روضه حسین نفس تازه می کنم                        

وقتی هوای شهر نفس گیر می شود

می آیم از کدورت و اشک عزای تو                         

سرچشمه طهارت تصویر می شود

من دستمال گریه ی خود را نشسته ام           

چون آب هم به نام تو تطهیر می شود

اشک تو تا همیشه جوان می چکد حسین              

چشم من است اینکه چنین پیر می شود

من تازه تشنه می شوم و گریه می کنم                    

وقتی ز گریه چشم همه سیر می شود

 ایمان به دست معجزه غم بیاورید                            

پیغمبری که باعث تکفیر می شود

این قطره نیست آیینه توست یا علی                       

در اشک ما حسین تو تکثیر می شود

            شعر از : رضا جعفری