ائمه اطهار علیهم ‏السلام آراستگی ظاهر را یک اصل مهم در روابط زناشویی زن و مرد دانسته و سفارشات آموزنده ای درباره زینت‏های مناسب برای آراستن خود داشته اند و همواره تأکید کرده اند که در این امر کوتاهی نشود.

توصیه به شستن موی سر و محاسن، شانه زدن موی سر، خوش‏بو کردن بدن با عطر، اصلاح سر و صورت، کوتاه کردن ناخن انگشتان، خضاب و رنگ کردن موی سر و صورت، زایل کردن موهای زاید بدن، سرمه کشیدن، روغن زدن به مو و مسواک زدن در همین راستا است.

درباره آراستگی و توجه به مرتب بودن ظاهر، ابو عبّاد می گوید: «امام رضا علیه‏السلام تابستان روی بوریا و حصیر می‏نشست و زمستان روی گلیم. هم‏چنین جامه‏های درشت و زبر می‏پوشید، ولی وقتی در برابر مردم ظاهر می‏شد، خود را می‏آراست».(1)

ادامه مطلب...

امیرالمومنین امام على علیه ‏السلام فرمودند:

هر کس در خوردن به کم بسنده کند ، سلامتش بیشتر مى‏ شود و اندیشه ‏اش به سامان مى‏ رسد .


متن حدیث:

علی علیه‏ السلام :

مَنِ اقتَصَرَ فی أکلِهِ کَثُرَت صِحَّتُهُ ، وصَلُحَت فِکرَتُهُ .

اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیامی فیهِ بِالشُّکْرِ وَالْقَبُولِ عَلی ما تَرْضاهُ وَیرْضاهُ الرَّسُولُ مُحْکَمَةً فُرُوعُهُ بِالاُْصُولِ بِحَقِّ سَیدِنا مُحَمَّد وَ الِهِ الطّاهِرینَ وَالْحَمْدُ للهِِ رَبِّ الْعالَمینَ.

خدایا! چنان کن روزه ام در این ماه که مورد قدردانی و پذیرش بوده و مورد پسند تو و پسند رسولت باشد و فروع آن را به وسیله اصول آن محکم اساس گردان، به حق آقای ما، محمد و آل پاکش و ستایش خاص پروردگار جهانیان است.

کم کم غروب ماه خدا نزدیک می شود / صد حیف از این بساط که برچیده می شود
در این بهار رحمت و غفران و مغفرت / خوشبخت آنکسی است که بخشیده می شود . . .
.
.
.
بدرود ای بزرگ ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها . . .
.
.
.
خدایا در ساعات پایانی این ماه مارا مشمول رحمت بی پایانت قرار ده
و این وداع را آخرین وداع (باماه مبارک رمضان) عمرمان قرار مده . . .

ادامه مطلب...

غزل وداعیه صائب با رمضان از هر حیث تازه است و با طراوت:

افسوس که ایام شریف رمضان رفت
سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت
افسوس که سی پاره این ماه مبارک
از دست به یکباره چو اوراق خزان رفت
ماه رمضان حافظ این گله بد از گرگ
فریاد که زود از سر این گله شبان رفت
شد زیر و زبر چون صف مژگان صف طاعت
شیرازه جمعیت بیداردلان رفت
بی قدری ما چون نشود فاش به عالم
ماهی که شب قدر در او بود نهان رفت
تا آتش ِجوع رمضان چهره بر افروخت
از نامه اعمال سیاهی چو دخان رفت
با قامت چون تیر در این معرکه آمد
از بار گنه با قد مانند کمان رفت
برداشت ز دوش همه کس بار گنه را
چون باد سبک آمد و چون کوه گران رفت
چو اشک غیوران ز سراپرده مژگان
دیرآمد و زود از نظرآن جان ِجهان رفت
از رفتن یوسف نرود بر دل یعقوب
آنها که به صائب ز وداع رمضان رفت

اللَّهُمَّ غَشِّنی فیهِ بالرَّحْمَةِ ، وَ ارْزُقنی فیهِ التَّوفیقَ وَ العِصْمَةَ ، وَ طَهِّر قَلبی مِن غَیاهِبِ التُّهمَةِ ، یارَحیماً بِعبادِهِ المُؤمِنینَ .

خداوندا! در این روز مرا سراپا به رحمت خود درپوشان و هم توفیق و حفظ از گناهان روزی فرما و دلم را از تاریکی های شک آور و اوهام باطل پاک دار، ای خدای مهربان بر اهل ایمان!