ای ساربان، اینجا باغ گل یاس است
این قبر ثارالله، این قبر عبّاس است

خون از دو عین آید، بوی حسین آید

اینجا حسینم را از من جدا کردند
لب تشنه رأسش را، از تن جدا کردند

خون از دو عین آید، بوی حسین آید

اینجا جدا گردید، دست از تن سقّا
خون جگر می‌ریخت بر دامن سقّا

خون از دو عین آید، بوی حسین آید

اینجا رباب از غم، در التهاب افتاد
عکس علی اصغر، بر روی آب افتاد

خون از دو عین آید، بوی حسین آید

 
اینجا دو گل از ما جان داده، زیر خار
لبْتشنه جان دادند، با دید? خونبار

خون از دو عین آید، بوی حسین آید

اینجا به خون، خفتند، هفتاد و دو یارم
هجده‌گل پرپر، در خاک و خون دارم

خون از دو عین آید، بوی حسین آید

اینجا تن قاسم، در خون شناور شد
یک سیزده‌ساله، صدپاره پیکر شد

خون از دو عین آید، بوی حسین آید

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

الاختصاص ـ به نقل از اَوزاعى، درباره آنچه لقمان علیه السلام به پسرش گفت ـ: پسرم! با مردم، آشکارا دشمنى نکن، که آنها نیز با تو دشمنى می‌‏کنند؛ و ناتوان نباش، که خوارت می‌کنند؛ و شیرین نباش، که تو را می‌خورند؛ و تلخ نباش، که طردت می‌کنند .
به این صورت نیز روایت شده است: «شیرین نباش، که بلعیده می‌شوى و تلخ نباش، که پرتاب می‌گردى».

متن حدیث:

الاختصاص عن الأوزاعیّ ـ فیما قالَ لُقمانُ علیه السلام لاِبنِهِ ـ: یا بُنَیَّ ، لا تُکالِبِ النّاسَ فَیَمقُتوکَ ، ولا تَکُن مَهیناً فَیُذِلّوکَ ، ولا تَکُن حُلواً فَیَأکُلوکَ ، ولا تَکُن مُرّاً فَیَلفِظوکَ ، ویُروى : ولا تَکُن حُلواً فَتُبلَعَ ، ولا مُرّا فَتُرمى .

رسول گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: به هر کس، راستگویى در گفتار، انصاف در رفتار، نیکى به والدین و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخیر می‌افتد، روزیش زیاد می‌گردد، از عقلش بهره‌مند می‌شود و هنگام سئوال [مأموران الهى] پاسخ لازم به او تلقین می‌گردد.

متن حدیث:

مَن اُلهِمَ الصِّدقَ فى کَلامِهِ وَ النصافَ مِن نَفسِهِ وَ بِرَّ والِدَیهِ وَ وَصلَ رَحِمِهِ، اُنسِى‏ءَ لَهُ فى اَجَلُهُ وَ وُسِّعَ عَلَیهِ فى رِزقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقلِهِ وَ لُـقِّنَ حُجَّتَهُ وَقتَ مُساءَلَتِهِ ؛

السلام ای نور عینم ، ای گل زیبا حسینم
زینب امد از اسیری ای برادر(2)
وا حسینا وا حسینا
*****
آمدم از شام غم جان حسین بنگر مرا
تا بگویم شرح مظلومی گلهای ترا
تا بگویم ازخرابه از رقیه ای حسین
پای زخمی را دهم اینک نشانت ای حسین
زینبم ام المصیبت ، آمدم بهر زیارت
کی شناسی تو مرا از بسکه پیرم
وا حسینا وا حسینا
*****
بشکند دستی که آن رگهای حلقومت برید
گوشواره ای حسین از گوش طفلانت کشید
ای برادر این چهل روزم ندانی چون گذشت
شب و روزم در کنار نیزه ی پر خون گذشت
کن دعا زینب بمیرد ، بعد تو ماتم نگیرد
ای برادر خیز و بنگر خواهرت را
واحسیا واحسینا
*****
ای برادر گویم اینک شرح هجران ترا
اربعینت شد دوباره آمدم من قتلگاه
از خرابه بی رقیه آمدم تا کربلا
 زینبت شرمنده است اینک ببخشا تو مرا
زینب آمد از خرابه ، قلب او از غم کبابه
ای برادر خیز و بنگر خواهرت را
واحسینا واحسینا
*****
عطر خاک کربلایت ای حسین دل می برد
کشتی غمهای این دل را به ساحل می برد
ای تو مصباح هدایت ای سفینه ای حسین
با چه رویی من روم اندر مدینه ای حسین
دارم از مادر خجالت ، گر بگیرد او سراغت
من چگویم گر بپرسد کو حسینم؟
واحسینا واحسینا

شاعر: حاج مهدی سروری

من چهل منزل ره عشق تو را پیموده ام(2)

این سر بشکسه این روی غبار آلوده ام

یابن زهرا السلام   آمدم از شهر شام(2)

گریه ی خجلت در این بیت الحرم آورد ه ام(2)

از سه ساله دختر ت عرض سلام آورد ه ام

 یابن زهرا السلام   آمدم از شهر شام(2)

نیّت حج را به میقات اسارت برده ام(2)

با سرشک دیده ام غسل زیارت کرذده ام

یابن زهرا السلام   آمدم از شهر شام(2)

در مسیر حج ما چنگ و نی ودف می زد ند (2)

مردها زخم زبان زن ها کف می ردند

یابن زهرا السلام   آمدم از شهر شام(2)

آن ستمکاران که درب خانه ی زهرا زذند (2)

از زمین کربلا تا شان غم ما ر ا زدند

یابن زهرا السلام   آمدم از شهر شام(2)

من که پاکان جهان ارث از حجابم برده اند (2)

با دو د ست بسته د ر بزم شرابم برده اند

یابن زهرا السلام   آمدم از شهر شام(2 )

بی تو  هرشب، خون د ل از دیده جاری کرده ام

گوشه ی ویرانه ها شب زند ه داری کرده ام

یابن زهرا السلام   آمدم از شهر شام(2)

ای عزاداران اربعین آمد

ماتم جان بازان دین آمد

چهل روز است زینب کبری کربلا غوغا ناله ها دارد

چهل روز است دختر زهرا ناله ها دارد

چهل روز است از غصه علی اصغر دل غمگین مادر غصه دارد

چهل روز است کودکان نالان ناله و افغان کربلا دارد

ای عزاداران اربعین آمد

ماتم جان بازان دین آمد

عزاداران موکب زینب از سفر آید کربلا امشب

چو بلبل شور و نوا دارد بر سر قبر کشته ها امشب

ز راه شام بلا امشب اهلبیت شاه حجاز آید

به دشت کرب و بلا زینب با هزاران سوز و گداز آید

ای عزاداران اربعین آمد

ماتم جان بازان دین آمد

جنایات آل سفیان را برملا کرده سرافراز آید

دل سوزان دیده ی گریان شکوفه ها دارد کربلا آید

ای عزاداران اربعین آمد

ماتم جان بازان دین آمد

سوی شام و کوفه ی ویران روز و شب بودم در قفای تو

ز نوک نی چون که بشنیدم صوت قرآن دلربای تو

زدم بر سر چوبه محمل کن نظر از راه وفایم تو

بین حسین جانم اربعین آمد

ای عزاداران اربعین آمد

    ماتم جان بازان دین آمد

امام محمد باقر علیه‌السلام درباره این گفته خداوند که «با مردم به زبان خوش سخن بگویید» فرمودند: بهترین سخنى که دوست دارید مردم به شما بگویند، به آنها بگویید.
چرا که خداوند عزوجل، لعنت کننده، دشنام دهنده، زخم زبان زن بر مؤمنان، زشت گفتار، بد زبان و گداى سمج را دشمن مى‌دارد و با حیا، بردبار و عفیفِ پارسا را دوست دارد.

متن حدیث:

فى قَولِهِ «قُولُوا لِلنّاسِ حُسنا» قال: قُولوا لِلنّاسِ أحسَنَ مَا تُحبّونَ أن یُقالَ لَکُم، فَاِنَّ اللّه  عزَّوَجلَّ یُبغِضُ اللَّعّانَ السَّبّابَ الطَّعّانَ عَلىَ المُؤمِنین، اَلفاحِشَ المُتَفَّحِشَ السّائَلَ المُلحِفَ، وَ یُحِبُّ الحَیّى الحَلیمَ اَ لعفیفَ المُتعَفِّـفَ؛