آماده ام؛ برای دلم غم بیاورید

داغی به وسعت همه عالم بیاورید

آمدم ای شاه پناهم بده/ خط امانی ز گناهم بده

ای حرمت ملجأ درماندگان/ دور مران از دَر و راهم بده

لایق وصل تو که من نیستم/ إذن به یک لحظه نگاهم بده

لشگر شیطان به کمین من است/ بی کسم ای شاه پناهم بده

در شب اول که به قبرم نهند/ نور بدان شام سیاهم بده

ای که عطابخش همه عالمی/ جمله حاجات مرا هم بده

گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی ... با قلم نقش حبابی بر لب دریا کشید

گفتمش چون می کشی تصویر مردان خدا ... تک درختی در بیابان یکه و تنها کشید

گفتمش نامردمان این زمان را نقش کن ... عکس یک خنجرزپشت سر پی مولا کشید

گفتمش راهی بکش کان ره رساند مقصدم ... راه عشق و عاشقی و مستی ونجوا کشید

گفتمش تصویری از لیلی ومجنون رابکش ... عکس حیدر(ع) در کنار حضرت زهرا(س)کشید

گفتمش بر روی کاغذ عشق را تصویر کن ... در بیابان بلا، تصویر یک سقا کشید

گفتمش از غربت ومظلومی ومحنت بکش ... فکر کرد و چهار قبر خاکی از طه کشید

گفتمش سختی ودرد وآه گشته حاصلم ... گریه کردآهی کشید وزینب کبری(س) کشید

گفتمش درد دلم را با که گویم ای رفیق ... عکس مهدی(عج) راکشید و به چه بس زیبا کشید

گفتمش ترسیم کن تصویری از روی حسین(ع) ... گفت این یک را بباید خالق یکتا کشید

شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین

روی دل با کاروان کربلا دارد حسین 

از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست

مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین

می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم

بیش ازین ها حرمت کوی منا دارد حسین

ادامه مطلب...

این چشمها برای که تبخیر می شود                     

این حلقه ها برای که زنجیر می شود

پیراهن محرم من را بیاورید                                   

دارد زمان هیئت من دیر می شود

با روضه حسین نفس تازه می کنم                        

وقتی هوای شهر نفس گیر می شود

می آیم از کدورت و اشک عزای تو                         

سرچشمه طهارت تصویر می شود

من دستمال گریه ی خود را نشسته ام           

چون آب هم به نام تو تطهیر می شود

اشک تو تا همیشه جوان می چکد حسین              

چشم من است اینکه چنین پیر می شود

من تازه تشنه می شوم و گریه می کنم                    

وقتی ز گریه چشم همه سیر می شود

 ایمان به دست معجزه غم بیاورید                            

پیغمبری که باعث تکفیر می شود

این قطره نیست آیینه توست یا علی                       

در اشک ما حسین تو تکثیر می شود

            شعر از : رضا جعفری