امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: همانا مؤمن، به پیکار با نفْس خویش اهتمام مى‌ورزد، تا بر خواهش آن چیره شود.  گاه "کجى نفْس"، را راست مى‌کند و در راه محبّت خدا با خواهشهاى نفسانى مى ستیزد.
و گاهى هم نفْس، او را به زمین مى‌زند و او پیرو خواهش‌هاى آن مى‌شود؛ اما خداوند او را از جا بلند مى‌کند و او بلند مى‌شود و خداوند از لغزشش مى‌گذرد و او نیز متنبّه مى‌شود.


متن حدیث:

الإمامُ الباقرُ علیه السلام : إنّ المؤمنَ مَعْنیٌّ بمجاهَدةِ نَفسِهِ لِیغْلِبَها على هَواها ، فمَرّةً یُقیمُ أوَدَها و یُخالِفُ هَواها فی مَحبةِ اللّه ِ ، و مَرّةً تَصْرَعُهُ نَفسُهُ فیَتّبِعُ هَواها ، فیَنْعَشُهُ اللّه ُ فَینْتَعِشُ و یُقیلُ اللّه ُ عَثْرَتَهُ فیَتَذکّرُ .