امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام در نامه‌ای به یکی از فرماندهان نظامی در سال 36 هجری، برخی نوشته‌اند به عثمان بن حنیف فرماندار بصره، چنین فرمودند:
اگر از مرکب مخالفت پیاده شدند و به سایه‌‏سار اطاعت نشستند این همان است که ما می‌‏خواهیم، و اگر کار به ناسازگاری و درگیری کشید با یارانت بر دشمن بتاز.
یارانی که دل به جهاد سپرده و عاشق شهادتند.
امّا آن که دل در هوای «جبهه» ندارد و از مردن می‏‌هراسد، نیامدنش بهتر است و اگر بیاید، ماندنش در «سنگر» برتر از حضورش در «خطّ» است.

متن حدیث:

و من کتاب له علیه السلام إلى بعض أمراء جیشه
فَإِنْ عَادُوا إِلَى ظِلِّ الطَّاعَةِ فَذَاکَ الَّذِی نُحِبُّ وَ إِنْ تَوَافَتِ الْأُمُورُ بِالْقَوْمِ إِلَى الشِّقَاقِ وَ الْعِصْیَانِ فَانْهَدْ بِمَنْ أَطَاعَکَ إِلَى مَنْ عَصَاکَ‏ وَ اسْتَغْنِ بِمَنِ انْقَادَ مَعَکَ عَمَّنْ تَقَاعَسَ عَنْکَ فَإِنَّ الْمُتَکَارِهَ مَغِیبُهُ خَیْرٌ مِنْ مَشْهَدِهِ وَ قُعُودُهُ أَغْنَى مِنْ نُهُوضِهِ